Քրիս Քորնելը՝ Սաունդգարդենի փայլուն ժառանգությունը Ռոք&Ռոլի Փառքի սրահի ներմուծման ժամանակ

Սաունդգարդենի ներմուծումը․ Քրիս Քորնելի հիշատակը բեմում

2025-ի նոյեմբերի 8-ին, Լոս Անջելեսի Peacock թատրոնում, երաժշտական աշխարհի մեծերը հավաքվել էին՝ ականատես լինելու Ռոք&Ռոլի Փառքի սրահի հերթական ներմուծման արարողությանը։ Բայց այդ երեկոյի ամենաազդեցիկ պահը դարձավ Սաունդգարդենի ներմուծումը՝ որպես հարգանքի տուրք Քրիս Քորնելի՝ խմբի անփոխարինելի ձայնի և ստեղծագործության։

Ջիմ Քերրին՝ անսպասելի, բայց տեղին ընտրություն, ներկայացրեց Սաունդգարդենին՝ նշելով, որ սիեթլյան ռոքի պայթյունը «վերածնեց ռոքը» իր համար։ Դահլիճը լի էր էներգիայով, բայց բոլորին պարզ էր՝ Քորնելի բացակայությունը նույնքան զգալի էր, որքան նրա ժառանգությունը։

Քորնելի հիշատակը․ ընտանիք, ընկերներ, երկրպագուներ

Խմբի մնացած անդամները՝ Մեթ Քամերոն, Քիմ Թայիլ, Բեն Շեփարդ և Հիրո Յամամոտո, յուրովի հարգեցին Քորնելի հիշատակը։ Հիրո Յամամոտոն՝ խմբի առաջին բասիստը, ժպտում էր ամեն տեսախցիկի մոտ՝ կիսելով ուրախությունը։ Մեթ Քամերոնը շնորհակալություն հայտնեց Հերբ Ալպերտին՝ հիշեցնելով խմբի առաջին քայլերը A&M Records-ում, իսկ Քիմ Թայիլը, իր բնորոշ հումորով, շնորհակալություն հայտնեց իր շանը՝ դահլիճը լցնելով ջերմությամբ։

Երեկոյի ամենամեծ հուզիչ պահը եղավ, երբ Քորնելի դուստրը՝ Թոնի Քորնելը, ելույթ ունեցավ Heart-ի Նենսի Ուիլսոնի հետ՝ կատարելով «Fell on Black Days»-ը։ Դա պարզապես կատարում չէր, այլ ընտանիքի հանրային հիշատակ, որին դահլիճը պատասխանեց լուռ հարգանքով։ Թոնիի ձայնը փոխանցում էր թե՛ կորստի ծանրությունը, թե՛ ժառանգության հույսը՝ հիշեցնելով, որ Քորնելի ոգին շարունակում է ապրել։

Երկրպագուները ևս յուրովի նշեցին Քորնելի ժառանգությունը։ «Rusty Cage»-ի առաջին ակորդից հետո դահլիճում ձեռքերը բարձրացան, և բացականչություններ հնչեցին։ Թեյլոր Մոմսենը, ով 2019-ին առաջին անգամ երգեց Սաունդգարդենի հետ Քորնելի հիշատակի միջոցառմանը, կրկին հուզեց հանդիսատեսին։ Այս ամենը վկայում էր՝ Քորնելի ազդեցությունը չի սահմանափակվում հիշողությամբ․ այն կենդանի է յուրաքանչյուր երաժշտի մեջ, ով վերցնում է նրա կրակը։

Քորնելի ժառանգության ազդեցությունը

Սաունդգարդենի ներմուծումը քննարկումների տեղիք տվեց Քորնելի ողջ ստեղծագործության շուրջ։ Շատերի համար նույնիսկ Audioslave-ի շրջանը կարևոր է՝ թեև հաճախ ստվերում է Սաունդգարդենի կողքին։ Քննարկումները՝ «Black Hole Sun»-ը, «Outshined»-ը, թե՞ ավելի խորը երգերը՝ «The Day I Tried to Live»-ը, խմբի գլուխգործոցն են, ցույց են տալիս Քորնելի երաժշտական բազմազանությունը։

Բրենդի Քարլայլը, ով «Black Hole Sun»-ի իր տարբերակը ձայնագրել է խմբի անդամների հետ, ևս մասնակցեց տոնակատարությանը՝ արտահայտելով Սաունդգարդենի և Քորնելի հանդեպ իր սերը։ Սա ընդգծեց Սիեթլի արվեստագետների և նրանց երաժշտական ժառանգության կապը։

Փառքի սրահը, ընտանիքը և ժառանգության ապագան

Ռոք&Ռոլի Փառքի սրահի ներմուծումը պարզապես կարիերայի հաջողության նշան չէ, այլ հանրային գնահատական՝ ազդեցության մասին։ Սաունդգարդենի համար դա քաղցր-դառը պահ էր՝ տասնամյակների ստեղծագործական պայքարի և հաղթանակների գնահատում, բայց նաև Քորնելի բացակայության ստվերում։ Հիրո Յամամոտոն հիշեց Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին ճապոնացի ամերիկացիների ինտերնացման մասին՝ կոչ անելով զգոն լինել նման սխալները չկրկնելու հարցում։ Սա հիշեցրեց, որ երաժշտության ուժը անբաժանելի է այն ժամանակից, որում այն ստեղծվում է։

Քիմ Թայիլի յուրօրինակ շնորհակալությունը և խմբի ընդհանուր ջերմությունը ցույց տվեցին ընկերության ու համագործակցության ուժը՝ նույնիսկ կորստից հետո։ Երեկոյի ելույթները՝ Թեյլոր Մոմսենից մինչև Թոնի Քորնել, միավորեցին սերունդներ ու ժանրեր՝ ապացուցելով, որ ժառանգությունը միայն թողածի մասին չէ, այլ նաև փոխանցվողի։

Քրիս Քորնելի անխախտ ազդեցությունը

Երեկոյի ողջ տոնակատարությունը ընդգծեց մեկ պարզ ճշմարտություն․ Քրիս Քորնելի ձայնը ոչ միայն Սաունդգարդենի մասն էր, այլ ուժ, որը ձևավորեց ռոքի ամբողջ աշխարհը։ Անկախ նրանից՝ «Black Hole Sun»-ի մելանխոլիկ մեղեդիներով, թե «Rusty Cage»-ի էներգիայով, Քորնելի արվեստը շարունակում է ներշնչել երաժիշտների ու երկրպագուների։ Նրա անկեղծությունն ու խիզախությունը անձնական ու հասարակական խնդիրների դիմաց երաժշտությունն ավելի ազդեցիկ են դարձրել։

Սաունդգարդենի ներմուծումը Ռոք&Ռոլի Փառքի սրահում Քորնելի ժառանգության վկայությունն է՝ հիմնված ոչ թե կատարելության, այլ կրքի, խոցելիության և ստեղծագործական խիզախության վրա։ Երբ երեկոյի վերջին ակորդները մարեցին, պարզ դարձավ, որ Քորնելի ազդեցությունը դեռ երկար է արձագանքելու՝ ձևավորելով ռոքի հնչողությունն ու ոգին հաջորդ սերունդների համար։

Քրիս Քորնելի ներմուծումը Սաունդգարդենի միջոցով ավելին էր, քան հետմահու պատվիրան․ դա երաժշտության փոխակերպող ուժի հանրային վկայությունն էր։ Միջոցառումը ցույց տվեց, թե ինչպես կարող է անձնական կորուստը դառնալ հավաքական հիշողություն, և ինչպես Քորնելի ձայնը՝ թե բառացի, թե փոխաբերական, շարունակում է ներշնչել տոկունություն, անկեղծություն և ստեղծագործական խիզախություն։ Նրա ժառանգությունը ոչ միայն երկրպագուների համար է, այլ բոլոր նրանց, ովքեր հավատում են, որ երաժշտությունը կարող է փոխել կյանքերը և մարտահրավեր նետել պատմությանը։