Ես ներկայացնում եմ Հայաստանը, բայց հայկական անձնագրի հետ կապված խնդիրներն այդպես էլ չեն լուծվում, ինչի պատճառով դժվարություններ եմ ունենում միջազգային մրցաշարերի մեկնելիս:
Այս մասին NEWS.am Sport-ի թղթակցի հետ զրույցում Գերմանիայից ասաց ձյուդոյի Եվրոպայի չեմպիոն Ֆերդինանդ Կարապետյանը:
Հայաստանի առաջատար ձյուդոիստը փետրարի 9-10-ը Փարիզում կայացած վարկանիշային մրցաշարումչնայած մեդալ չէր նվաճել, բայց հավաքել է վարկանիշային միավորներ և IJF-ի դասակարգման աղյուսակում ամրապնդվել 14-րդ տեղում:
Ֆերդինանդ Կարապետյանն ունի Տոկիո-2020-ի օլիմպիական ուղեգիր ապահովելու լավ շանսեր: Նախաօլիմպիական տարում մարզիկը պետք է մասնակցի հնարավորինս շատ մրցաշարերի, որպեսզի պահպանի իր դիրքը լավագույնների շարքում:
Հայաստանի ներկայացուցիչը չի անհանգստանում Օլիմպիական ուղեգիր նվաճելու հարցում. մարզիկի խնդիրն այլ է՝ ունենալ հայկական անձնագիր, որը թույլ կտա առանց որևէ խնդրի մասնակցել միջազգային մրցաշարերի:
Փարիզից հայ ձյուդոիստները Հայաստանի հավաքականի գլխավոր մարզիչ Արմեն Նազարյանի ղեկավարությամբ մեկնել են Գերմանիայի Համբուրգ քաղաք, որտեղ մասնակցում են 10-օրյա հավաքի: Գերմանիայում նրանք կմասնակցեն Դյուսելդորֆում փետրվարի 22-ին մեկնարկող վարկանիշային մրցաշարին, իսկ փետրվարի 25-ին կվերադառնան Երևան
Ֆերդինանդ, Փարիզի մրցաշարում պարտություն կրեցիր 3 հաղթանակներից հետո: Ի՞նչը խանգարեց:
Չգիտեմ՝ այդպես ստացվեց: Փարիզի «Գրան պրին» շատ կարևոր մրցաշար էր՝ հավասարազոր աշխարհի առաջնությանը: Մրցաշարը վարկանիշային էր, և աշխարհի ուժեագույն ձյուդոիստներն էին պայքարի դուրս եկել: Անցկացրեցի 5 գոտեմարտ: Պայքարը սկսեցի 1/32 եզրափակիչից, որտեղ մաքուր հաղթանակ տարա ադրբեջանցի Ռուֆատ Մամադովի նկատմամբ: Հաջորդաբար կրկին մաքուր հաղթանակներով անցկացրի 1/16 և 1/8 եզրափակիչները, որտեղ հանդիպեցի ճապոնացի Արատա Տացուկավային և ղազախ Ալիբեկ Սերիկին:
Քառորդ եզրափակչում մրցակիցս 2018 թվականի Փարիզի «Գրան պրիի» հաղթող, Կոսովոյի ներկայացուցիչ Ակիլ Գյակովն էր: Մինչև վերջ հավասար պայքար գնաց և ավելացված ժամանակում պարտվեցի: Ինձ շատ լավ էի զգում, ամեն ինչ լավ էր գնում, բայց, վերջում ինչ-որ բան բաց թողեցի և պարտվեցի:
Հնարավորություն ունեի նաև մասնակցել բրոնզե մեդալի համար սփոփիչ գոտեմարտի, որում պարտվեցի Լոնդոն-2012 օլիմպիական խաղերի չեմպիոն, Ռիո-2016 Օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր, վրացի Լաշա Շավդաթուաշվիլիին: Նրան պարտվեցի վերջին 30 վայրկանում: Գոտեմարտի սկզբից առավելությունն իմն էր, նա երկու նկատողություն ուներ և նկատողություններով առավելություն ունեի, բայց վերջնամասում վրացուն հաջողվեց հաղթանակ կորզել:
Վաստակեցի ավելի քան 250 վարկանիշային միավոր: Նախ նշեմ, որ բավական երկար ժամանակ դուրս չէի եկել տատամի՝ գրեթե 7 ամիս: Երևի դա էր պատճառը, որ պարտվեցի: Սակայն, երբ վիճակահանությունից հետո իմացա, որ մեկնարկային գոտեմարտիս մրցակիցը ադրբեջանցի է, իմ առջև նպատակ դրեցի, որ պետք է անպայման հաղթեմ՝ հատկապես բաց թողածս աշխարհի առաջնությունից հետո: Պարտվեցի նաև վատառողջ լինելու պատճառով: Մինչև օրս չեմ կազդուրվել, իսկ առջևում ևս մեկ կարևոր վարկանիշային մրցաշար ունեմ Գերմանիայում:
Իսկ ո՞րն էր այդքան երկար ընդմիջման պատճառը:
Պատճառն անձնագրիս հետ կապված խնդիրներն են, որոնք այդպես էլ չեն լուծվում: Ես շուրջ 7 ամիս մրցաշարերի, հավաքների չեմ մասնակցել, քանի որ հայկական անձնագրով չէի կարողանում ստանալ վիզա: Հենց այդ պատճառով էլ ունեցա այսպիսի անկում, այս մրցաշարում էլ պարտվեցի:
Խնդիրը հետևյալն է՝ հայկական անձնագիր ունենալու դեպքում պետք է ծառայես բանակում: Իսկ ես արդեն Ռուսաստանում ծառայել եմ և չեմ ցանկանում ևս երկու տարի կորցնել սպորտում: Երբ ինձ հրավիրեցին հանդես գալ Հայաստանի դրոշի ներքո, ես սիրով համաձայնեցի, ինձ ասացին, որ բոլոր հարցերը կլուծվեն, ես քաղաքացիություն կստանամ, ծառայության հարցրերը ևս կլուծվի, որևէ խնդիր չի առաջանա և ես պետք է զբաղվեմ միայն մարզումներով: Բայց, իրականում, ես ավելի մեծ խնդրի առաջ հայտնվեցի: Այդ խոստումները մնացին օդում: Նախնական երեք տարով տարկետում տվեցին և այդպես ես կարողանում էի գնալ մրցաշարերի: Հիմա տարկետման ժամկետն անցել է, և ես իմ անձնագրով չեմ կարողանում երկրից դուրս գալ: Ու այդպես բաց եմ թողել շատ մրցաշարեր:
Բոլորս էլ հասկանում ենք, որ նախաօլիմպիական տարին սկսվել է, և ես պետք է մասնակցեմ մրցաշարերի ու հավաքների, պահպանեմ իմ դիրքը:
Այդ դեպքում՝ ինչպե՞ս ես մեկնել Փարիզի մրցաշարին:
Ռուսական անձնագրովս: Մրցումներից մի քանի օր առաջ մեկնեցի Մոսկվա, վիզա ստացա և վերադարձա, որպեսզի թիմով մեկնեք: Այլընտրանք չկար, ստիպված այդպես պետք է անեի, որպեսզի մասնակցեի այս երկու վարկանիշային մրցաշարերին: Իսկ այնտեղ ներկայանում եմ որպես Հայաստանի հավաքականի անդամ, կշեռքի ժամանակ էլ հայկական ժամկետնանց անձնագիրս եմ ներկայացնում: Չգիտեմ՝ այս խնդիրները երբ են ավարտվելու կամ կավարտվն, թե՝ ոչ: Եթե անկեղծ՝ ինձ համար արդեն կարևոր չէ թե ինչ կանեն կամ անելու են, թե՝ ոչ իմ փաստաթղթերը: Ես ինչ տեղափոխվել եմ Հայաստանի հավաքական, ծագել են մի շարք խնդիրներ, որոնցից ոչ մեկն էլ չի լուծվել: Առայժմ ռուսական անձնագրումս ունեմ վրա վեց ամսվա վիզա և կմասնակցեմ հավաքների ու մրցաշարերի: Իսկ թե ինչ է լոինելու հետո՝ չգիտեմ:
ԽՈՐՀՈւՐԴ Է ՏՐՎՈւՄ ԿԱՐԴԱԼ
