Իտալական երկաթուղային կայարանները կաթվածահար են՝ միլիոնավոր մարդիկ միացել են Գազայի ֆլոտիլայի գործադուլին

Պատմական գործադուլ. երկաթուղային կայարանները՝ բողոքի կիզակետում

Ուրբաթ առավոտյան Իտալիան սովորական չէր։ Երկաթուղային կայարանները դարձան բողոքի ալիքի կենտրոն՝ ավելի քան մեկ միլիոն իտալացիներ դուրս եկան հրապարակներ, պլատֆորմներ ու փողոցներ՝ միավորվելով Գազայի օգնության ֆլոտիլային աջակցելու և Իսրայելի շարունակվող շրջափակումը դատապարտելու համար։

Գործադուլը, որն իրականացվեց USB և CGIL արհմիությունների կողմից, համաժամանակյա էր Իսրայելի կողմից Global Sumud Flotilla-ի՝ Գազայի շրջափակումը կոտրելու և օգնություն հասցնելու փորձի խափանման հետ։ Ֆլոտիլայի մասնակիցների թվում կային իտալացի պատգամավորներ, որոնց Իսրայելը ձերբակալել էր և Իտալիայի ԱԳՆ-ն հայտարարեց նրանց ազատ արձակումը հենց բողոքի ալիքի գագաթնակետին։

Տրանսպորտի nationwide խափանում. Տերմինի կայարանը՝ բողոքի կենտրոն

Երկաթուղային կայարանները դարձան քաղաքացիական անհանգստության գլխավոր ասպարեզ։ Հռոմում՝ Տերմինի կենտրոնական կայարանի հրապարակը, որը սովորաբար լի է ուղևորներով, վերածվել էր բազմամարդ ցույցի։ Գնացքների երթուղիները չեղարկվել կամ մինչև 80 րոպե ուշացել էին՝ հազարավոր մարդկանց թողնելով կանգառներում։ Նման պատկերներ եղել են նաև Միլանում, Ֆլորենցիայում, Նեապոլում ու Գենուայում, որտեղ նավահանգստային աշխատողները խոստացան արգելափակել Իսրայելին առնչվող բեռնափոխադրումները։

Trenitalia-ն և Italo-ն նախազգուշացրին, որ գործադուլը կտևի մինչև ուշ երեկո, իսկ խափանումները կշարունակվեն ամբողջ երկրով։ Միլանի Malpensa օդանավակայանը և մետրոյի գծերը նույնպես զգուշացրին ուղևորներին ընդհատումների մասին, իսկ քաղաքային կենտրոններում ճանապարհների փակումը առավել ևս խախտեց բնականոն կյանքը։ Տրանսպորտային խառնաշփոթը զգացվեց նաև միջազգային մակարդակով՝ դեսպանատներն ուղարկեցին զգուշացումներ։

Քաղաքական արձագանք և հասարակական տրամադրություններ․ երկիրը բաժանված է

Գործադուլի հուզական ազդեցությունը ակնհայտ էր։ Շատ իտալացիներ բողոքը համարում էին քաղաքացիական պարտք՝ արտահայտելու իրենց դժգոհությունը թե՛ միջազգային իրադարձություններից, թե՛ կառավարության արձագանքից։ «Դա մեր քաղաքացիական պարտքն է՝ ցույց տալ, թե որքան զայրացած և դժբախտ ենք կատարվող իրադարձություններից, մեր կառավարությունից, և աջակցել ֆլոտիլային, հատկապես պաղեստինցիներին», — նշեց Հռոմի ուսանող Ջորդանո Ֆիորամոնտին։

Քաղաքական արձագանքը արագ ու հակասական էր։ Վարչապետ Ջորջիա Մելոնին, ԵՄ գագաթնաժողովի ժամանակ, դատապարտեց թե՛ ֆլոտիլան, թե՛ գործադուլը՝ դրանք անվանելով «վտանգավոր» և «անպատասխանատու»։ Նա քննադատեց արհմիություններին՝ գործադուլը ուրբաթ օրը կազմակերպելու համար՝ ասելով, որ «երկար հանգստյան օրերն ու հեղափոխությունը չեն համատեղվում»։ Նրա կառավարությունը՝ Իսրայելին բացահայտ քննադատելուց հրաժարվելով, ավելի է խթանում անհամաձայնությունն ու բողոքը։ Փոխվարչապետ Մատեո Սալվինին էլ հայտարարեց, որ «միայն գնացքներում մեկ միլիոն իտալացի կթողնվի կանգնած»։

Ընդդիմադիր գործիչներն ու արհմիությունների առաջնորդները հակադարձեցին, որ կառավարությունն անտեսել է իտալացի քաղաքացիների ու աշխատողների իրավունքները, որոնք հայտնվել էին ֆլոտիլայի միջադեպում։ CGIL-ը միջադեպը անվանեց «ծայրահեղ ծանր», իսկ կառավարությունը մեղադրեց միջազգային ջրերում իտալացի աշխատողներին թողնելու մեջ՝ հակասելով Սահմանադրությանը։

Իրավական մարտահրավերներ և հետագա ճանապարհը

Իրավաբանական տեսանկյունից, Իտալիայի գործադուլի վերահսկող մարմինը օրինազանց հայտարարեց ուրբաթ օրվա բողոքի ակցիան՝ ընդգծելով, որ արհմիությունները չեն տվել օրենքով նախատեսված 10-օրյա նախազգուշացում։ Հարվածների երաշխավորման հանձնաժողովի ղեկավար Պաոլա Բելոչին «Corriere della Sera»-ին ասաց, որ գործադուլն ունի «հսկայական հուզական ազդեցություն և պետք է զգուշությամբ վարվի»։ Չնայած իրավական քննադատությանը, արհմիությունները հաստատակամ էին՝ խոստանալով «արգելափակել ամեն ինչ»։

Ընդհանուր համատեքստը՝ երկիրն իր միջազգային դերակատարության, աշխատանքի իրավունքների և Գազայի պատերազմի բարոյական պատասխանատվության խաչմերուկում է։ ԱԳՆ-ն հաստատեց, որ Իսրայելը ազատ է արձակել չորս իտալացի պատգամավորների, իսկ ֆլոտիլայի մասնակիցների թվում էին ևս տասնյակ իտալացիներ։ Մելոնին, հասարակական ճնշման և եվրոպական գործընկերների պահանջների ներքո, ակնարկեց Իսրայելի դեմ ԵՄ պատժամիջոցներին կողմ քվեարկելու հնարավորությունը։

Գործադուլը միայն սկիզբն է Իտալիայի տրանսպորտի ոլորտի անհանգիստ աշնան։ Տարվա վերջին 40-ից ավելի գործադուլներ են սպասվում՝ ներառյալ օդանավակայաններում և նավահանգիստներում։ Ուղևորների և քաղաքացիների համար ուղերձը պարզ է՝ Իտալիայի փողոցներն ու կայարանները մնում են բողոքի և քաղաքականության խաչմերուկում։

Հանրային զայրույթ. ձայներ փողոցից

Բողոքի ցույցերը միայն տրանսպորտի կամ արտաքին քաղաքականության մասին չէին։ Դրանք լայնածավալ դժգոհության արտահայտություն էին իշխանությունների հանդեպ։ Հռոմի 60-ամյա ցուցարար Ջուլիանո Ֆերուչչին արտահայտեց շատերի զգացմունքները․ «Դուք ասում եք, որ քրիստոնյա իտալացի մայր եք, բայց պետք է իմանաք, որ Ձեր Իսրայելի քաղաքականությունը վիրավորում է քրիստոնյաներին, մայրերին և բոլոր այն իտալացիներին, ովքեր իրենց ներկայացված չեն զգում»։

Հյուսիսից՝ Տուրին, Տրենտո, մինչև հարավ՝ Բարի, Պալերմո, հազարավոր մարդիկ միացել էին երթերին և ֆլեշմոբերին՝ ծածանելով պաղեստինյան դրոշներ ու կրելով «Ազատեք Պաղեստինը, կանգնեցրեք պատերազմի մեքենան» մակագրությամբ պաստառներ։ Բողոքի ալիքը ընդգրկել էր տարբեր սերունդների՝ ուսանողներ, աշխատողներ և թոշակառուներ։

Ուղևորները՝ շարունակվող խախտումների առաջ

ENAC քաղաքացիական ավիացիայի մարմինը հիշեցրեց, որ գործադուլների ընթացքում որոշ ժամանակահատվածներում՝ հատկապես կղզիների երթուղիների համար, ծառայությունները երաշխավորված են։ Սակայն այս ժամկետներից դուրս չեղարկումները և ուշացումները արդեն դարձել են սովորական։ Տրանսպորտի նախարարության գործադուլների օրացույցը վկայում է, որ խափանումները շարունակվելու են, և ուղևորներին խորհուրդ է տրվում ստուգել ժամանակացույցը և ավելացնել ուղևորության ժամանակը։

Գործադուլները լուրջ հարցեր են առաջացնում կառավարության, արհմիությունների և հասարակության համար։ Հասարակական ճնշումը փոխե՞լու է արտաքին քաղաքականությունը, տրանսպորտի ոլորտը կդիմանա՞ շարունակական խափանումներին, և ամենակարևորը՝ Իտալիան կկարողանա՞ հաղթահարել իր բաժանվածությունը Գազայի հարցում և սեփական ինքնության շուրջ։

Գազայի համար Իտալիայի զանգվածային համախմբումը, որը կենտրոնացած է երկաթուղային կայարաններում և տրանսպորտի հիմնական հանգույցներում, բացահայտեց երկիրն ընտրության առաջ՝ համերաշխության, օրինականության և միջազգային դիվանագիտության ճնշումների միջև։ Արդյոք այս բողոքի ալիքը կդառնա փոփոխության սկիզբ, թե պարզապես կհնչի իշխանության միջանցքներում՝ ցույց կտա ժամանակը։