ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն այսօր իր ելույթում ասել է.
«Վարչապետ ընտրվելու հենց առաջին օրվանից պարտավորվել եմ որևէ միջամտություն չունենալ դատական իշխանության գործերին, և այս պարտավորությունը պահպանել եմ սրբորեն: Բայց մյուս կողմից, ցավոք, չեմ կարող երաշխավորել, որ դատական համակարգը չի ենթարկվում ստվերային և ապօրինի ազդեցությունների, հիմնականում նախկին կոռուպցիոն համակարգի կողմից, որովհետև այդ երկու համակարգերը իրար կապված են մարդկային, քաղաքական և այլ կապերով:
Մի օրինակ կարող եմ բերել միայն. որքանո՞վ կարող ենք վստահ լինել, որ այսօրվա դատական համարկարգը ի վիճակի է օբյեկտիվ քննություն տանել հենց նույն Մարտի մեկի գործով, այն պարագայում, երբ գործադիր իշխանությունների կողմից թույլ տրված տասնյակ ապօրինություններ կյանքի են կոչվել հենց դատական գործող համակարգի միջոցով: Եվ դա հիմա արդեն երևում է մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի կայացրած որոշոմներով, և այդ որոշումները վերաբերվում են նաև, այսպես կոչված, իրացման գոտիների բնակիչների և այլ խնդիրներին:
Այս իրավիճակը իր ուղղակի ազդեցությունն է ունենում նաև կոռուպցիոն հանցագործությունների դեմ մեր հայտարարած պայքարի վրա: Չնայած քաղաքական ամենաբարձր մակարդակով հայտարարվել է, որ կոռուպցիայի դեմ պայքարը մեզ համար առաջնահերթություն է, բայց դատական համակարգի նկատմամբ վստահության բացակայության պատճառով նաև քննչական մարմինների աշխատանքի արդյունավետությունն է տուժում, որովհետև քննչական մարմինները շատ հաճախ աշխատում են այն կանխավարկածով, որ դատական համակարգը միևնույնն է ջուրն է նետելու այն բացահայտումները, հենց այդ նույն կոռուպցիոն համակարգի հետ ունեցած օրգանական կապի պատճառով:
Այս պրոբլեմներն, իհարկե, նոր չեն, և ես դրանք գիտկացել եմ վարչապետ ընտրվելու առաջին օրվանից, բայց և այնպես, հենվելով մեկ տարի առաջ տեղի ունեցած ոչ բռնի, ժողովրդական, թավշյա հեղափոխության արժեքների վրա, համարել եմ, որ յուրաքանչյուր ոք պետք է նոր Հայաստանի կառուցմանը մասնակցելու, իր նպաստը բերելու հնարավորությունն ունենա, այդ թվում քաղաքական կամ իրավական ապաշխարության միջոցով, կոնկրետ քայլերով՝ ժողովրդի վստահությանն արժանանալու միջոցով,:
Նաև հույս ունեի, որ բազմաթիվ դատավորներ, հասկանալով որ իրենց նախորդ դատական գործունեությունը և արժեքային համակարգը անհամապատասխան են նոր Հայաստանի ձգտումներին, և նրանց իրավունք չի տալիս վճիռներ կայացնել հանուն Հայաստանի Հանրապետության, կհրաժարվեն դատավորի կարգավիճակից: Նման բան, սակայն, տեղի չունեցավ, և դատական համակարգի ժողովրդական վստահության արժանանալու ընթացիկ հնարավորությունը համարում եմ այլևս սպառված:
Մենք չենք կարող հանդուրժել այս իրավիճակը, որովհետև ինչպես ասացի սա երկրի կայունության, բնականոն կյանքի և ազգային անվտագության խնդիր է: Սա նաև տնտեսական հետագա զարգացման խնդիր է, որովհետև անվստահելի դատական համակարգը ուղղակի խոչընդոտ է երկրի ներդրումային վիճակը բարելավելու հարցում»: