Արագ Ընթերցում
- ԱՄՆ կառավարության աշխատանքի դադարեցումը արդեն վեց օր է, ինչ շարունակվում է՝ առանց լուծման։
- Բանակցությունները կանգ են առել՝ Դեմոկրատներն ու Հանրապետականները վիճում են առողջապահական սուբսիդիաների շուրջ։
- Պետական աշխատողների միությունները պայքարում են Թրամփի վարչակազմի սպառնացած զանգվածային կրճատումների դեմ։
- Հարցումները ցույց են տալիս, որ ամերիկացիները կիսված են մեղավորի հարցում, սակայն մեծ մասը դժգոհ է ղեկավարների գործողություններից։
Կոնգրեսը վերադարձել է, սակայն լուծումը դեռ հեռու է
ԱՄՆ դաշնային կառավարության փակման վեցերորդ օրը Վաշինգտոնում առանց էական առաջընթացի սկսվեց։ Սենատորները վերադարձան Կապիտոլ, փորձելով հաղթահարել փակուղին, որը հազարավոր պետական աշխատողների համար ֆինանսական անորոշություն է ստեղծել։ Սակայն ժամերը անցնում էին, իսկ փակուղին էլ ավելի էր խորանում։
Հիմնական վեճը մնացել է նույնը․ Դեմոկրատները պահանջում են, որ Հանրապետականները երկարաձգեն «Օբամաքերի» լրացուցիչ սուբսիդիաները ցանկացած ժամանակավոր ֆինանսավորման օրինագծի շրջանակում, մինչդեռ Հանրապետականները պնդում են, որ առողջապահության հարցերը պետք է քննարկվեն տարվա վերջում։ Նախագահ Դոնալդ Թրամփը, փակման կենտրոնում, սպառնացել է պետական ծառայողների լրացուցիչ կրճատումներով՝ խորացնելով արդեն գոյություն ունեցող վախերը պետական աշխատողների և ամբողջ երկրի համար։
Մեղադրանքներ և քաղաքական հաշվարկներ
Կոնգրեսի երկու կողմերն էլ իրենց դիրքորոշումներում ամրապնդվել են՝ շարունակ մեղադրելով միմյանց։ Ներկայացուցիչների պալատի խոսնակ Մայք Ջոնսոնը բազմիցս հայտարարել է, որ Դեմոկրատներն են խոչընդոտում կառավարության ֆինանսավորումը՝ insisting on healthcare provisions. «Մենք ժամանակ ունենք բանակցելու, բայց դրա համար պետք է կառավարությունը բաց լինի», – ասել է Ջոնսոնը MSNBC-ին՝ ընդգծելով, որ առողջապահության հարցերը պետք է քննարկվեն ավելի ուշ։
Հակառակ դիրքորոշում է ներկայացնում փոքրամասնության ղեկավար Հաքիմ Ջեֆրիսը, ով NBC-ի «The Today Show»-ի եթերում շեշտել է առողջապահական ծախսերի աճի հրատապությունը՝ զգուշացնելով, որ միլիոնավոր ամերիկացիներ արդեն ստացել են ծանուցումներ բարձրացող վճարների վերաբերյալ։ Առողջապահության ապահովագրության գրանցման շրջանը սկսվում է նոյեմբերին, իսկ լրացուցիչ սուբսիդիաները ավարտվում են դեկտեմբերի 31-ին, ուստի Դեմոկրատները պնդում են, որ սպասելը անթույլատրելի է։
Շաբաթվա վերջում քաղաքական հաղորդումներում կողմերի դիրքորոշումները էլ ավելի կտրուկ դարձան։ Սենատի մեծամասնության ղեկավար Ջոն Թյունը բանակցությունները «համառ փակուղի» է անվանել՝ Դեմոկրատների պահանջները անիրատեսական համարելով։ Փոքրամասնության ղեկավար Չակ Շումերը կոչ է արել փոքր խմբով բանակցություններ վարել, սակայն նշել է, որ ոչ պաշտոնական քննարկումները դեռ արդյունք չեն տվել։
Փակման nationwide ազդեցությունները
Կառավարության փակման հետևանքները օրեցօր ավելանում են։ Պետական աշխատողները հայտնվել են անորոշության մեջ՝ furloughed և ստանալով մշտական կրճատումների սպառնալիքներ։ Պետական աշխատողների ամենախոշոր միությունը՝ ԱՄՆ Պետական Ծառայողների Ֆեդերացիան (AFGE) և Պետական, Շրջանային և Քաղաքային Ծառայողների Ամերիկյան Ֆեդերացիան (AFSCME), հայց են ներկայացրել դատարան՝ արգելելու Թրամփի վարչակազմի զանգվածային կրճատումները՝ պնդելով, որ դրանք ոչ միայն վնասում են աշխատողներին և նրանց ընտանիքներին, այլ նաև խաթարում են հանրային կարևոր ծառայությունները։
AFGE-ի նախագահ Էվերեթ Քելլին դատապարտել է վարչակազմի սպառնալիքները՝ հայտարարելով․ «Այս զանգվածային, ապօրինի կրճատումները ոչ միայն անօրինական են, այլև պարզապես սխալ»։ Նա զգուշացրել է, որ զանգվածային կրճատումները կկործանեն այն կարևոր ծառայությունները, որոնց վրա հենվում են ամերիկացիները՝ առողջապահությունից մինչև անվտանգություն։
Շատերի համար այս փակումը պարզապես քաղաքական պայքար չէ, այլ առօրյա իրականություն։ Առաջանում են պատմություններ ընտանիքների մասին, ովքեր դժվարանում են վճարել իրենց պարտքերը, ուշացած աշխատավարձերի և անորոշության մասին։ Սպիտակ տան բյուջետային գրասենյակը գործակալություններին հանձնարարել է պատրաստվել զանգվածային կրճատումների, եթե փակումը երկարաձգվի՝ խորացնելով պետական աշխատողների անհանգստությունը։
Հանրային կարծիքը․ ով է մեղավոր
Հարցումների տվյալները ցույց են տալիս բարդ պատկեր։ CBS News/YouGov-ի հարցման համաձայն՝ shutdown-ի հիմնական մեղավոր է համարում նախագահ Թրամփին և Կոնգրեսի Հանրապետականներին՝ 39%, մինչդեռ 30% մեղադրում է Դեմոկրատներին, իսկ 31%՝ երկու կողմին էլ։ «Washington Post»-ի հարցման արդյունքում 47% հարցվածների մեղադրել է Թրամփին և Հանրապետականներին, իսկ 30%-ը՝ Դեմոկրատներին։
Կուսակցական բաժանումը խորը է՝ կողմերից յուրաքանչյուրը հակված է մեղադրել մյուսին։ Այնուամենայնիվ, հարցվածների մեծ մասը կարծում է, որ ոչ մի կուսակցության դիրքորոշումն արժանի չէ նման իրավիճակին․ 40% ասում է, որ Դեմոկրատների դիրքորոշումը չի արդարացնում փակումը, 45%՝ Հանրապետականների դիրքորոշման մասին։ Հարցվածների կեսը խորը անհանգստություն է հայտնում տնտեսական հետևանքների վերաբերյալ։
Կառավարության փակման հարցում ներգրավված բոլոր կողմերի վարկանիշը ցածր է։ Նախագահ Թրամփի գործողությունները մերժում է 52%-ը, 32%՝ approves։ Կոնգրեսի Հանրապետականների դեպքում՝ 52% մերժում, 28%՝ approval։ Դեմոկրատների՝ 49% մերժում, 27% approval։
Ի՞նչ է սպասվում առաջիկայում
Չնայած բանակցությունների կոչերին, առաջընթացի ակնկալիք չկա։ Երկու կողմերն էլ պնդում են, որ պատրաստ են երկխոսության, սակայն շփումները դադարել են։ Ջեֆրիսը նշել է, որ փակման սկսվելուց հետո չեն եղել էական բանակցություններ, իսկ Ջոնսոնը insists, որ բանակցությունները պետք է վերսկսվեն միայն կառավարության բացվելուց հետո։
Միաժամանակ, նախագահ Թրամփը և իր խորհրդականները հայտարարում են, որ Սպիտակ տունը պատրաստվում է «խիստ միջոցների», եթե փակումը շարունակվի։ Գլխավոր տնտեսական խորհրդական Քևին Հասեթը CNBC-ին ասել է, որ Oval Office-ում թիմը պատրաստ է գործել՝ ակնարկելով հետագա սրացում։
Սենատորները մեծ ճնշման տակ են՝ լուծում գտնելու համար, սակայն քաղաքական հաշվարկը մնացել է անփոփոխ։ Կողմերից յուրաքանչյուրը գնահատում է հնարավոր հետևանքները ոչ միայն պետական աշխատողների և հանրային ծառայությունների համար, այլ նաև իրենց հեղինակության համար՝ մոտեցող ընտրությունների ֆոնին։
Մինչ բանակցությունները ձգձգվում են, ամերիկացիները մնում են հարցի առաջ․ «Մինչև երբ սա կշարունակվի՞»։ Եվ ի՞նչ կպահանջվի, որպեսզի ղեկավարները հաղթահարեն կուսակցական տարբերությունները և վերականգնեն կառավարության բնականոն աշխատանքը։
Վերլուծություն․ ԱՄՆ կառավարության շարունակվող փակումը վառ օրինակ է Վաշինգտոնի կուսակցական խոր բաժանման։ Քաղաքացիների վրա ուղղակի ազդեցությամբ՝ տնտեսական անորոշությամբ և հանրային ծառայությունների վտանգման սպառնալիքով, առաջընթացի բացակայությունը ընդգծում է քաղաքական և հանրային կարիքների միջև անհամաձայնությունը։ Փակուղին պահանջում է ոչ միայն բանակցություն, այլ՝ առաջնահերթությունների վերագնահատում՝ դնելով քաղաքացիներին կուսակցական շահերից բարձր։

