Արևմուտքի նոր որոշումը՝ Ուկրաինային թույլ տալ հարվածել Ռուսաստանի տարածքի խորքերին ամերիկյան և եվրոպական զինատեսակներով, ստեղծում է պատերազմի ռազմավարական քարտեզի վերաձևակերպման նախադրյալներ։ Սակայն այս որոշման հետևանքները շատ ավելի խորքային են, քան կարող է թվալ առաջին հայացքից։
Ուկրաինան, ստանալով հեռահար հարվածների հնարավորություն, կարող է ուղղակիորեն թիրախավորել ռուսական ռազմական ենթակառուցվածքները՝ ուժեղացնելով իր հակահարձակողական կարողությունները։ Սա Արևմուտքի ուղիղ ազդանշանն է Ռուսաստանին, որ Ուկրաինան ունի ուժեղ աջակցություն։ Սակայն այս որոշումն ունի ինչպես դրական ազդեցություններ, այնպես էլ լուրջ ռիսկեր, որոնք կարող են խորացնել պատերազմական իրավիճակը։
Ուկրաինայի զինանոցում հեռահար հարվածների զինատեսակների ավելացումը կարող է լուրջ վնաս հասցնել ռուսական ռազմական գործողությունների մատակարարման շղթաներին։ Սա կհանգեցնի Ռուսաստանի ռազմական պատրաստվածության նվազմանը և կարող է դանդաղեցնել ռուսական ուժերի գործողությունները։ Միևնույն ժամանակ, ռուսական կողմը կարող է պատասխանել ինտենսիվ հարձակումներով Ուկրաինայի քաղաքացիական ենթակառուցվածքների վրա։ Ավելին, այսպիսի քայլերը կարող են մեծացնել զոհերի թիվը և սրել արդեն իսկ ծայրահեղ լարված իրավիճակը։
Ուկրաինայի կողմից հեռահար հարվածները կարող են դիտվել որպես սադրանք, ինչը կբարդացնի արևմտյան դաշնակիցների դիրքերը։ Ռուսաստանը, օգտագործելով այս իրավիճակը, կարող է փորձել ներկայացնել Ուկրաինային որպես ագրեսոր միջազգային հանրության առաջ՝ ձգտելով արդարացնել իր գործողությունները։ Միաժամանակ, եթե հարվածները լինեն արդյունավետ և նպատակային, սա կարող է ավելացնել արևմտյան ռազմական աջակցության ծավալը։ Սակայն այսպիսի սցենարները մեծացնում են Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև ուղղակի բախման ռիսկը։
Ուկրաինան փորձում է այս հնարավորությունը օգտագործել ինչպես ռազմաճակատում, այնպես էլ դիվանագիտական դաշտում։ Սակայն այս ռազմավարությունը ունի նաև վտանգներ. եթե հարվածները չհասնեն իրենց նպատակին կամ լինեն ոչ արդյունավետ, դա կարող է վնասել Արևմուտքի վստահությունը Ուկրաինայի նկատմամբ։ Այս իրավիճակը վկայում է, որ պատերազմն անցել է նոր մակարդակի, որը պահանջում է ինչպես ռազմավարական, այնպես էլ դիվանագիտական նրբին լուծումներ։ Առանց բանակցությունների և երկարաժամկետ դիվանագիտական նախաձեռնությունների, այս փոփոխությունները կարող են բերել միայն նոր զոհերի ու բարդությունների։
Ուկրաինայի հեռահար հարվածների որոշումը, թեև կարևոր ռազմավարական քայլ է, ավելի շատ խորացնում է տարածաշրջանային լարվածությունը։ Արևմուտքը պետք է խթանի ոչ միայն ռազմական, այլև դիվանագիտական ջանքերը՝ խաղաղության հասնելու ուղղությամբ։ Այս իրավիճակում ավելի քան երբևէ կարևոր է հստակ ռազմավարություն մշակել պատերազմի սրացման ռիսկերը նվազեցնելու և խաղաղություն ապահովելու համար։
ԽՈՐՀՈւՐԴ Է ՏՐՎՈւՄ ԿԱՐԴԱԼ
