Ադրբեջանի արտգործնախարար Ջեյհուն Բայրամովի վերջին հայտարարությունները ԵԱՀԿ ԱԳ նախարարների խորհրդի 31-րդ նիստում ցույց են տալիս Բաքվի դիվանագիտական գործելակերպի դասական մանիպուլյատիվ բնույթը։ Նման հայտարարությունները միտված են ոչ միայն ապակողմնորոշելու միջազգային հանրությանը, այլև ձևավորելու մի պատրանք, որտեղ Ադրբեջանը դիրքավորվում է որպես խաղաղության ջատագով, մինչդեռ իրականությունը մնում է խորապես հակասական։
Բայրամովի պնդումները, թե «Հայաստանը շարունակում է Ադրբեջանի նկատմամբ տարածքային պահանջներ ներկայացնել», հիմնազուրկ են և բացառապես մանիպուլյատիվ։ Այս հայտարարությունները հստակորեն ուղղված են միջազգային հանրության մեջ կեղծ օրակարգ ստեղծելուն՝ Հայաստանը ներկայացնելով որպես խոչընդոտ խաղաղության հաստատման ճանապարհին։
Բայրամովը ներկայացնում է, որ տարածաշրջանում խաղաղություն է հաստատվել՝ «Ադրբեջանի ինքնիշխանության և տարածքային ամբողջականության վերականգնման» շնորհիվ։ Սակայն կարևոր է ընդգծել, որ այսպես կոչված «խաղաղությունը» հիմնված է Արցախի նկատմամբ ռազմական ագրեսիայի և էթնիկ զտումների վրա, որոնց արդյունքում հազարավոր հայեր ստիպված են եղել լքել իրենց հայրենիքը։ Այս ամենը Բաքուն փորձում է ներկայացնել որպես «խաղաղարար» քայլեր։
Ադրբեջանի ԱԳՆ ղեկավարը պնդում է, որ «ուղղակի երկկողմ բանակցություններն են» միակ ճանապարհը կարգավորման համար։ Սակայն այս մոտեցումը ամբողջությամբ շրջանցում է միջազգային իրավունքի սկզբունքները և Արցախի հայերի ինքնորոշման իրավունքը։ Բաքվի նպատակն է ստեղծել տպավորություն, թե միջազգային միջնորդությունը ոչ միայն ավելորդ է, այլև վնասակար, այդ կերպ փորձելով դուրս մղել ԵԱՀԿ-ի կամ այլ միջազգային դերակատարների ներգրավումը։
Բայրամովի պնդումները, թե ԵԱՀԿ կառույցները «հնացած» են, ուղղված են կազմակերպության դերի նվազեցմանը՝ հակամարտության կարգավորման գործընթացում։ Սա Ադրբեջանի հերթական քայլն է՝ փորձելով ապակտիվացնել միջազգային կազմակերպությունները, որոնք կարող են դատապարտել Բաքվի ագրեսիվ քաղաքականությունը և աջակցել տուժած կողմերին։
Բայրամովը նաև նշում է, որ միջազգային հանրությունը «պատասխանատվություն է կրում»՝ չվնասելու ընթացող գործընթացին։ Իրականում, սա ուղիղ սպառնալիք է, որը նպատակ ունի կանխել միջազգային ճնշումները Բաքվի վրա։ Այն դեպքում, երբ Ադրբեջանը շարունակում է խախտել միջազգային նորմերը, այս պնդումները ոչ այլ ինչ են, քան քաղաքական շանտաժ։
Այս հայտարարությունները վկայում են, որ Ադրբեջանը փորձում է վերահսկել խաղաղության օրակարգը՝ կեղծ մեղադրանքների և մանիպուլյացիաների միջոցով։ Սակայն միջազգային հանրությունը պետք է խուսափի այսպիսի մոլորություններից և շարունակաբար հանդես գա ինչպես Ադրբեջանի կողմից իրականացվող ագրեսիայի, այնպես էլ տարածաշրջանում մարդու իրավունքների խախտումների հարցում։
Հայաստանը պետք է սառը ու հետևողականորեն դիմակայի այս քարոզչությանը՝ հիմնվելով միջազգային իրավունքի, փաստերի և ապացույցների վրա։ Ադրբեջանի կողմից տարվող տեղեկատվական պատերազմը պահանջում է ճշգրիտ և հետևողական պատասխաններ։ Այս իրավիճակում ավելի քան երբևէ կարևոր է բացահայտել և կասեցնել մանիպուլյատիվ դիվանագիտությունը, որը միայն խոչընդոտում է իրական խաղաղության հաստատմանը։
ԽՈՐՀՈւՐԴ Է ՏՐՎՈւՄ ԿԱՐԴԱԼ
