Արագ Ընթերցում
- Արի Ասթերի «Էդինգթոն» ֆիլմը ներկայացվեց Կաննի փառատոնում՝ առաջացնելով խառը արձագանքներ:
- Ֆիլմում Ջոակին Ֆենիքսը մարմնավորում է շերիֆի, իսկ Պեդրո Պասկալը՝ քաղաքապետի:
- «Էդինգթոն»-ը ուսումնասիրում է համավարակի, դավադրությունների և սոցիալական բաժանումների թեմաները:
- Քննադատները գովել են սատիրան, բայց նշել են սյուժեի ծանրաբեռնվածությունը:
- Ֆիլմը համադրում է ժանրերը՝ ավարտվելով սյուրռեալիստական, բարձր ադրենալինային եզրափակիչով:
Արի Ասթերի տեսլականը․ սյուրռեալիստական սատիրա համավարակի մասին
«Hereditary» և «Midsommar» ֆիլմերի հայտնի ռեժիսոր Արի Ասթերը վերադառնում է իր չորրորդ ֆիլմով՝ «Էդինգթոն»-ով, որը համարձակ և վիճելի աշխատանք է, ներկայացված Կաննի կինոփառատոնում: Իր յուրահատուկ պատմություններով և անհանգստացնող վիզուալներով հայտնի Ասթերը այս անգամ ուսումնասիրում է նոր ոլորտ՝ համադրելով համավարակի ժամանակաշրջանի անհանգստությունները սուր սոցիալական մեկնաբանության հետ: Ֆիլմում Ջոակին Ֆենիքսը մարմնավորում է շերիֆի, իսկ Պեդրո Պասկալը՝ քաղաքապետի, իսկ Էմմա Սթոունն ու Օսթին Բաթլերը լրացնում են աստղային դերասանական կազմը:
Դեպքերի վայրը․ Էդինգթոն, Նյու Մեքսիկո
Ֆիլմի գործողությունները տեղի են ունենում Էդինգթոն անունով գեղարվեստական անապատային քաղաքում՝ Նյու Մեքսիկոյում, 2020 թվականի մայիսին: Համավարակը իր գագաթնակետին է, և քաղաքը պայքարում է այն նույն լարվածությունների դեմ, որոնք տիրում էին ԱՄՆ-ում այդ ժամանակաշրջանում: Դիմակների պարտադիր կրումից և Black Lives Matter-ի բողոքի ցույցերից մինչև դավադրությունների տեսություններ և քաղաքական բևեռացում՝ «Էդինգթոն»-ը ներկայացնում է մի ազգ, որը գտնվում է սթրեսի մեջ: BBC-ի տվյալներով՝ ֆիլմը փորձում է այդ բազմազան խնդիրները համադրել մեկ քաոսային պատմության մեջ:
Ջոակին Ֆենիքսը՝ շերիֆ Ջո Քրոսի դերում
Ջոակին Ֆենիքսը ներկայացնում է Ջո Քրոսին՝ քաղաքի պահպանողական շերիֆին, որը հրաժարվում է իրականացնել դիմակների պարտադիր կրումը՝ պնդելով, որ համավարակը «մեծ քաղաքի խնդիր է»: Ֆենիքսը, որը հայտնի է «Joker» և «Beau Is Afraid» ֆիլմերով, ներկայացնում է Քրոսին որպես խիստ թերություններով, բայց ինչ-որ չափով համակրելի կերպար: Նրա արհամարհանքը առաջադեմ քաղաքականության նկատմամբ և հակամարտությունը քաղաքապետ Թեդ Գարսիայի հետ, որի դերը կատարում է Պեդրո Պասկալը, կազմում են ֆիլմի սյուժեի հիմքը:
Պեդրո Պասկալը՝ քաղաքապետ Թեդ Գարսիայի դերում
Պեդրո Պասկալը փայլում է Թեդ Գարսիայի դերում՝ քաղաքի առաջադեմ քաղաքապետ, որը պաշտպանում է հանրային առողջության միջոցառումները և սոցիալական արդարությունը: Նրա կերպարը ծառայում է որպես հակադրություն Քրոսին՝ մարմնավորելով լիբերալ իդեալները, որոնք բախվում են շերիֆի պահպանողական աշխարհայացքին: Երկու կերպարների միջև լարվածությունը սրվում է, երբ Քրոսը հայտարարում է իր թեկնածությունը քաղաքապետի պաշտոնի համար՝ նախանշելով դառը քաղաքական հակամարտություն:
Էմմա Սթոուն և Օսթին Բաթլեր․ երկրորդական դերեր
Էմմա Սթոունը խաղում է Լուիզի դերը՝ Ջոյի անհանգիստ կնոջը, որի անցյալ հարաբերությունները Գարսիայի հետ ավելացնում են պատմության բարդությունը: Այնուամենայնիվ, քննադատները, ներառյալ Screen Daily-ը, նշել են, որ Սթոունի կերպարը թերագնահատված է, և նրա ներուժը լիովին չի բացահայտվում: Օսթին Բաթլերը կատարում է կարճ, բայց հիշարժան դեր՝ Վերնոն Ջեֆերսոն Փիք անունով, որը խարիզմատիկ դավադրությունների տեսաբան է, որի ազդեցությունը էլ ավելի է ապակայունացնում քաղաքը:
Քաոսային սյուժե․ ուժեղ և թույլ կողմեր
«Էդինգթոն»-ը արժանացել է գովասանքի իր համարձակ պատմողական մոտեցման համար, բայց դրա ծանրաբեռնված սյուժեն քննադատության է արժանացել: Ֆիլմը փորձում է անդրադառնալ մի շարք խնդիրների՝ սկսած ռասայական անարդարությունից և առցանց արմատականացումից մինչև փոքր քաղաքի քաղաքականություն և անձնական դժգոհություններ: Չնայած այս հավակնոտ շրջանակը գովելի է, այն հաճախ հանգեցնում է կենտրոնացվածության պակասի, ինչը պատմությունը դարձնում է ծանրաբեռնված և անկապ: Rolling Stone-ը ֆիլմը նկարագրել է որպես «մանիկ պանիկայի հարձակում», որը փոխանցում է Ասթերի տեսլականի քաոսային էներգիան:
Ժանրային խառնուրդ և սատիրական տարրեր
Ասթերի ստորագրությունը նկատելի է «Էդինգթոն»-ում, որը խախտում է ավանդական ժանրային սահմանները: Ֆիլմը սկսվում է որպես փոքր քաղաքի քաղաքականության և համավարակի բաժանումների սատիրական քննադատություն, բայց աստիճանաբար վերածվում է ֆարսային քրեական թրիլլերի: Համեմատությունները Կոեն եղբայրների «Fargo» և «No Country for Old Men» ֆիլմերի հետ անխուսափելի են, քանի որ ֆիլմի մռայլ հումորն ու աբսուրդիստական տարրերը հիշեցնում են նրանց աշխատանքները: Այնուամենայնիվ, Ասթերի սյուրռեալիզմի նկատմամբ հակումները պատմությունը տանում են անսպասելի և հաճախ շփոթեցնող բարձունքներ:
Բարձր ադրենալինային եզրափակիչ
Ֆիլմի գագաթնակետը սյուրռեալիստական և գոռի պատկերների փոթորիկ է, որը խախտում է ավանդական պատմողական սահմանները: Ասթերի պատրաստակամությունը ընդունելու աբսուրդն ու գռեհիկը նրան վաստակել է և՛ գովասանք, և՛ քննադատություն: Մինչ որոշ դիտողներ կարող են եզրափակիչը հուզիչ համարել, մյուսները կարող են ծանրաբեռնված զգալ դրա անողոք ինտենսիվությունից: AP News-ը նշել է, որ ֆիլմի չափազանցված եզրափակիչը արտացոլում է Ասթերի անզիջում գեղարվեստական տեսլականը:
Քննադատական արձագանքներ և հանդիսատեսի կարծիքներ
«Էդինգթոն»-ը առաջացրել է լայն արձագանքներ քննադատների և հանդիսատեսի շրջանում: Մինչ ոմանք գովել են դրա համարձակ սատիրան և մտածելու տեղիք տվող թեմաները, մյուսները քննադատել են դրա համահունչության և նրբության պակասը: Ֆիլմի վիճահարույց բնույթը, թերևս, նրա ամենամեծ ուժն ու թուլությունն է, ապահովելով, որ այն կդառնա քննարկման թեմա առաջիկա տարիներին: Screen Daily-ի տվյալներով՝ ֆիլմի բևեռացնող ընդունելությունը վկայում է Ասթերի ունակության մասին՝ մարտահրավեր նետելու և իր հանդիսատեսին սադրելու:
«Էդինգթոն»-ում Արի Ասթերը ներկայացնում է համավարակի ժամանակաշրջանի բաժանումների համարձակ և վիճելի ուսումնասիրություն: Չնայած դրա ծանրաբեռնված սյուժեն և քաոսային էներգիան կարող են դուր չգալ բոլորին, ֆիլմի համարձակ տեսլականը և դերասանական փայլուն խաղերը այն դարձնում են Ասթերի ֆիլմոգրաֆիայի ուշագրավ հավելում: Անկախ նրանից՝ սիրում եք այն, թե ոչ, «Էդինգթոն»-ը ֆիլմ է, որը պահանջում է դիտել և քննարկել:
Աղբյուր՝ Bbc, Screendaily, Rollingstone, Apnews