Բրիտանական խորհրդարանի ընտրություններում հաղթել է ընդդիմադիր լեյբորիստական կուսակցությունը։ Քիր Սթարմերի օրոք լեյբորիստներն ապահովել են Համայնքների պալատի 650 տեղերից 410-ը՝ տալով նրանց մեծամասնությունը, որն անհրաժեշտ է նոր կառավարություն ձևավորելու համար:
Բրիտանացի քաղաքական գործիչ, Լեյբորիստական կուսակցության առաջնորդ Քիր Սթարմերը (լրիվ անունը՝ Սըր Քիր Ռոդնի Սթարմեր) ծնվել է 1962 թվականի սեպտեմբերի 2-ին Լոնդոնում (Մեծ Բրիտանիա)։ Նա մեծացել է Սուրեյի Օքսթեդ քաղաքում։ Հայրը գործարանում մեխանիկ էր աշխատում, մայրը՝ բուժքույր։
Երիտասարդ տարիքից նա կրքոտ հետաքրքրություն ուներ քաղաքականության նկատմամբ և մասնակցում էր Արևելյան Սուրրիի երիտասարդ սոցիալիստների աշխատանքներին։
1985 թվականին ավարտել է Լիդսի համալսարանը, որտեղ ստացել է իրավագիտության բակալավրի կոչում։ 1986 թվականին ավարտել է իր ասպիրանտուրան Օքսֆորդի համալսարանի Սենտ Էդմունդ Հոլլում։
1986-1987 թվականներին եղել է «Սոցիալիստական այլընտրանքներ» ձախակողմյան հրատարակության խմբագիր։
Լեյբորիստական կուսակցության առաջնորդ Քիր Սթարմերի կողմից վարվող աղմկահարույց գործերից են դատավարությունը Պահպանողական կառավարության հետ՝ կապված ածխի հանքերի փակման հետ՝ պաշտպանելով արագ սննդի McDonald’s արագ սննդի ցանցին ընդդիմացող ակտիվիստների շահերը և բրիտանացի զինվոր Սայմոն Մաքքեյը, որը մեղադրվում է յուսիսային Իռլանդիայի անցակետում բարձր մակարդակի սպանություն մեջ։
Երբ 2003-ին լեյբորիստ Թոնի Բլերի օրոք թագավորությունը աջակցեց Իրաք ԱՄՆ ներխուժմանը, Սթարմերը մեղադրվում էր այն բրիտանացիների պաշտպանության համար, ովքեր վահաբականների կողմն էին՝ կոալիցիոն ուժերի դեմ պայքարելու համար: Նա ազատորեն մասնակցել է մահապատժի դեմ միջազգային նախագծին:
2002 թվականին Սթարմերը դարձավ թագուհու խորհրդական՝ միանալով բրիտանական իրավաբանի էլիտային: Նրա իրավաբանական կարիերայի գագաթնակետը 2008-ից 2013 թվականներին Թագի դատախազության ղեկավարի պաշտոնն էր։ Նա ասպետի կոչում է ստացել 2014թ.-ին։
Սթարմերն առաջին անգամ ընտրվել է բրիտանական խորհրդարանի անդամ 52 տարեկան հասակում՝ Լոնդոնի հյուսիսում գտնվող Հոլբորն և Սենտ Պանկրաս ընտրատարածքից 2015 թվականին: Լեյբորիստները պարտություն կրեցին ընտրություններում, և Սթարմերը համարվում էր հեռացող կուսակցության առաջնորդ Էդ Միլիբենդին հաջորդելու հավանական թեկնածու: Սակայն քաղաքական գործիչը հրաժարվել է առաջադրել իր թեկնածությունը՝ պատճառաբանելով փորձի պակասը։
Նույն թվականի սեպտեմբերին նա ներկայացվեց ստվերային կաբինետ՝ նախ զբաղեցնելով ՆԳՆ ղեկավարի տեղակալի, ապա՝ Brexit-ի հարցերով նախարարի պաշտոնը։ Քաղաքական գործիչը հետեւողականորեն հանդես է եկել Եվրամիությունից Մեծ Բրիտանիայի դուրս գալու հարցով նոր հանրաքվե անցկացնելու օգտին։ 2019-ի ընտրություններում կուսակցության ձախողումից հետո նա հաջորդեց Ջերեմի Քորբինին՝ կարողանալով հեռանալ իր նախորդի արմատականությունից և հավասարակշռելով տարբեր տեսակետները կուսակցությունում։
