Ռուսաստանցիների մեծամասնությունը (79%) տեղյակ է այն մասին, որ Ճապոնիան Ռուսաստանից պահանջում է Կուրիլյան արշիպելագի չորս հարավային կղզիները: Միեւնույն ժամանակ, Ռուսաստանի բնակչության երեք քառորդը (77%) դեմ է կղզիները հարեւաններին փոխանցելուն: Այս մասին հաղորդում է «ՌԻԱ Նովոստին», հղում անելով Հանրային կարծիքի ուսումնասիրման Համառուսական կենտրոնի (ВЦИОМ) տվյալներին:
Հարցվածների 29% -ը բացատրել է իրենց դիրքորոշումը նրանով, որ հարցը արդեն լուծված է եւ կղզիները պատկանում են Ռուսաստանին: Յուրաքանչյուր տասներորդ (10%) պատասխանողը նշել է, որ այդ կղզիները նվաճել է խորհրդային բանակը:
Կուրիլյան արշիպելագի հարավային կղզիները Ճապոնիային փոխանցելուն կողմ արտահայտվել է հարցվողների 14% -ը: Հետազոտության մասնակիցները կարծում են, որ դա նախեւառաջ արժե անել խաղաղության պայմանագրի եւ երկրների միջեւ հարաբերությունների զարգացման համար (7%): «ВЦИОМ»- ը նաև աճ է արձանագրել այն տեսակետի, որ անհրաժեշտ է շարունակել բանակցությունները շարունակել Հարավային Կուրիլիայի հարցում, Ճապոնիայի հետ համագործակցությամբ, անհրաժեշտ է փոխըմբռնման և ընդունելի լուծում գտնելու համար (2009 թվականին՝ 35% 2018-ին՝ 51%):
Ռուսաստանի շահերի հնարավոր վնասների հետ կապված խաղաղ պայմանագրի արագ ստորագրմանը, ինչպես նաեւ այս հարցի շուրջ Ճապոնիայի հետ փոխգործակցության դադարեցմանը, աջակցել է հարցվողների 13% -ը:
«ВЦИОМ»–ի գլխավոր տնօրեն Վալերի Ֆեոդորովը, մեկնաբանելով ուսումնասիրության արդյունքները, նշել է, որ մի քանի տասնամյակ շարունակ հարավային կղզիների սեփականության իրավունքի հարցը եղել է ռուսների մեծամասնության ուշադրության կենտրոնում:
«Ճապոնիայի կղզիները փոխանցելու հնարավորության մասին ցանկացած ակնարկ, որպես կանոն, վրդովմունքի արձագանք է առաջացնում: Մարդիկ չեն հասկանում, թե ինչու պետք է նվիրաբերեն կղզիները, որոնք անկեղծորեն համարում են ռուսական եւ վախենում են շղթայական ռեակցիայից, որը կբերի Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի արդյունքների վերանայման, որն իր մեջ ներառում է նաև կղզիների հարցը », – նշել է ղեկավարը:
Հարցմանը մասնակցել է 1600 մարդ:
Հիշեցնենք, որ 1956 թ. հոկտեմբերի 9-ին ԽՍՀՄ-ը եւ Ճապոնիան ընդունեցին Մոսկվայի հռչակագիրը, որով դադարեցվեց պատերազմական իրավիճակը եւ դիվանագիտական հարաբերությունների սկիզբ դրեց երկու երկրների միջեւ, որով նաեւ ԽՍՀՄ-ը տվեց իր համաձայնությունը Հաբոմայի եւ Շիկոտանի կղզիների Ճապոնիային փոխանցման մասին, բայց միայն խաղաղ պայմանագրի կնքման ավարտից հետո: Հայտարարությունը վավերացվել է երկու երկրների խորհրդարանների կողմից:
Այնուհետ, ԱՄՆ-ի եւ Ճապոնիայի միջեւ համաձայնագրի ստորագրումը, իսկ հետո ամերիկյան զորքերի տեղակայումը Ճապոնիայի տարածքում, իրավիճակը բարդացրեց: Մոսկվան հայտարարեց, որ չի պատրաստվում դիտարկել կղզիների փոխանցումը, քանի որ դա ընդլայնելու է ամերիկյան ուժերի կողմից օգտագործվող տարածքները: Ճապոնիան, իր հերթին, չհրաժարվեց մյուս երկու կղզիների՝ Կունաշիրի եւ Իտուրունի պահանջից: Արդյունքում, հռչակագրի դրույթները այդպես էլ չիրականացվեցին, եւ ԽՍՀՄ-ի ու Ճապոնիայի միջեւ խաղաղ պայմանագիրը չստորագրվեց:
Աղբյուր՝ rbc.ru