ԱՄՆ-ում Հայաստանի Հանրապետության դեսպանատունը վերջերս հյուրընկալեց մի վառ մշակութային երեկո՝ նվիրված նշանավոր կինոռեժիսոր և արվեստագետ Սերգեյ Փարաջանովին: Things to do DC կազմակերպության հետ համագործակցությամբ կազմակերպված այս միջոցառումը հզոր վկայություն էր Փարաջանովի անմար ժառանգության և արվեստի աշխարհի վրա նրա խորը ազդեցության մասին: Երեկոն առանձնահատուկ նշանակություն ուներ, քանի որ այն համընկավ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի կողմից Փարաջանովի ներդրումների ճանաչման հետ՝ նշանավորելով նրա ընդգրկումը կազմակերպության հեղինակավոր տարեդարձների օրացույցում 2024-2025 թվականների համար:
Դեսպան Լիլիթ Մակունցը իր բացման խոսքում ընդգծեց հայկական մշակութային հարուստ ժառանգությունը և նրա արվեստագետների նշանակալի ներդրումները՝ հատուկ ուշադրություն դարձնելով Սերգեյ Փարաջանովի արտասովոր կյանքին և գործունեությանը: Նա կարևորեց այնպիսի անձնավորությունների մեծարման կարևորությունը, ովքեր հատում են ազգային սահմանները և հարստացնում համաշխարհային մշակութային լանդշաֆտը։ Դեսպանի խոսքից հետո Երևանի պետական համալսարանի հարգված գիտնական և դոցենտ, բանասիրական գիտությունների թեկնածու Ալվարդ Սեմիրջյանը բեմ բարձրացավ՝ Փարաջանովի գեղարվեստական տեսլականն ավելի խորը հասկանալու հնարավորություն տալու համար: Նրա գլուխգործոցից՝ «Նռան գույնը» ֆիլմից ուշադիր ընտրված հատվածների միջոցով, տիկին Սեմիրջյանը վարպետորեն պատկերեց եզակի խորհրդանիշները, վառ պատկերները և խորը փիլիսոփայական թեմաները, որոնք ներթափանցում են Փարաջանովի ֆիլմերը: Հանդիսատեսը հմայված էր էկրանին բացվող տեսողական պոեզիայով՝ նորովի գնահատելով ռեժիսորի նորարարական կինեմատոգրաֆիական լեզուն։
Երեկոն ավարտվեց տաղանդավոր դաշնակահարուհի Նաիրա Բաբայանի կախարդիչ երաժշտական կատարմամբ: Կոմիտասի, Առնո Բաբաջանյանի և Արամ Խաչատրյանի սիրված ստեղծագործությունների նրա կատարումը լցրեց դահլիճը Հայաստանի հարուստ երաժշտական ավանդույթի հոգեթով մեղեդիներով: Կատարումը ծառայեց որպես գեղեցիկ լրացում Փարաջանովի ֆիլմերի տեսողական տոնին՝ ցուցադրելով արվեստի տարբեր ձևերի փոխկապակցվածությունը և նրանց՝ խորը հույզեր և մշակութային ըմբռնում առաջացնելու ունակությունը: Միջոցառումը ծառայեց ոչ միայն որպես տուրք Սերգեյ Փարաջանովին, այլև որպես հայկական մշակույթի տոնակատարություն իր բազմակողմանի գեղեցկությամբ՝ թողնելով տևական տպավորություն բոլոր ներկաների վրա: Դա արվեստի՝ մարդկանց մշակույթների և սերունդների միջև կապելու ուժի վկայություն էր՝ խթանելով մարդկային արտահայտման հարստության և բազմազանության խորը գնահատում:
