Արագ Ընթերցում
- Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսը բախվել է հիմնականում պահպանողականների քննադատությանը։
- Հիմնական քննադատներից էին Կարլո Մարիա Վիգանոն, Ռայմոնդ Բուրկը և Գեորգ Գենսվայնը։
- Վիճահարույց բարեփոխումները ներառում էին լատիներեն պատարագի սահմանափակումները և ամուսնալուծված կաթոլիկներին հաղորդություն տալու թույլտվությունը։
- Լարվածությունը խորացավ՝ համեմատվելով նրա նախորդ Հռոմի Պապ Բենեդիկտոս XVI-ի հետ։
- Չնայած ընդդիմությանը՝ Ֆրանցիսկոսը շարունակեց կենտրոնանալ եկեղեցու միասնության և սոցիալական արդարության վրա։
Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսը և նրա բարեփոխական օրակարգը
2013 թվականին ընտրվելով որպես առաջին ոչ եվրոպացի պապը՝ Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսը բերեց փոփոխությունների ալիք Կաթոլիկ եկեղեցի։ Նրա համեստության, սոցիալական արդարության և ներառականության վրա հիմնված մոտեցումը տարբերվում էր իր նախորդներից։ Սակայն նրա բարեփոխական օրակարգը բախվեց պահպանողականների քննադատությանը։
Պահպանողական ընդդիմության առաջացումը
Սկզբից Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսը բախվեց ավանդականների դիմադրությանը։ Նրա որոշումը՝ հրաժարվել պապերի ավանդական կարմիր թիկնոցից, խորհրդանշում էր ավանդույթներից հրաժարվելը։ Այս քայլը, ինչպես նաև «աղքատ եկեղեցի աղքատների համար» գաղափարը, օտարացրեց որոշ պահպանողական կաթոլիկների։
Հիմնական քննադատներ և նրանց մտահոգությունները
Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսի ամենահայտնի քննադատներից էր Կարլո Մարիա Վիգանոն՝ ԱՄՆ-ում Վատիկանի նախկին դեսպանը։ 2018 թվականին Վիգանոն մեղադրեց պապին Թեոդոր Մաքքարիկի դեմ մեղադրանքները թաքցնելու մեջ։ Չնայած Վիգանոյի պնդումները մեծամասամբ հերքվեցին, դրանք ուժեղացրեցին պահպանողականների դժգոհությունը։
Մեկ այլ հայտնի քննադատ էր Ռայմոնդ Բուրկը, որը դեմ էր Ֆրանցիսկոսի որոշմանը՝ ամուսնալուծված և վերամուսնացած կաթոլիկներին հաղորդություն տալու թույլտվությանը։ Բուրկը և այլ պահպանողական կարդինալներ հարցադրումներ ուղարկեցին պապին, սակայն նա չպատասխանեց՝ խորացնելով բաժանումը։
Գեորգ Գենսվայնը, որը կապող օղակ էր Հռոմի Պապ Բենեդիկտոս XVI-ի և Ֆրանցիսկոսի միջև, նույնպես վիճահարույց դեր խաղաց։ 2023 թվականին Բենեդիկտոսի մահից հետո Գենսվայնի հիշողությունները քննադատում էին Ֆրանցիսկոսի ղեկավարությունը։
Բարեփոխումներ և վեճեր
Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսի ամենավիճահարույց բարեփոխումներից մեկը լատիներեն պատարագի սահմանափակումների վերականգնումն էր, որը թուլացվել էր Բենեդիկտոս XVI-ի կողմից։ Ֆրանցիսկոսը պնդում էր, որ այս քայլը անհրաժեշտ է եկեղեցու միասնության համար, բայց քննադատները այն համարում էին բաժանարար։
Մեկ այլ վիճահարույց քայլ էր 2016 թվականին ամուսնալուծված և վերամուսնացած կաթոլիկներին հաղորդություն տալու թույլտվությունը։ Այս քայլը որոշների կողմից ընկալվեց որպես եկեղեցու վարդապետության թուլացում՝ հանգեցնելով հերետիկոսության մեղադրանքների։
Համեմատություն Հռոմի Պապ Բենեդիկտոս XVI-ի հետ
Ֆրանցիսկոսի վաղ տարիներին Բենեդիկտոս XVI-ի «Պապ Էմերիտուս» կարգավիճակի առկայությունը ստեղծեց յուրահատուկ իրավիճակ։ Բենեդիկտոսի ավանդական մոտեցումը պահպանողականների համար դարձավ հղման կետ՝ Ֆրանցիսկոսի բարեփոխումներից դժգոհ լինելու դեպքում։ Այս երկակի պապությունը լարվածություն առաջացրեց՝ հանգեցնելով այնպիսի վեճերի, ինչպիսին էր 2020 թվականին Բենեդիկտոսի և կարդինալ Ռոբերտ Սարայի համահեղինակած գիրքը։
Ֆրանցիսկոսի արձագանքը քննադատություններին
Չնայած ընդդիմությանը՝ Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսը մնաց ամուր իր տեսլականի մեջ։ Նա շեշտեց ներառականության և սոցիալական արդարության կարևորությունը՝ հաճախ նշելով, որ իր բարեփոխումները նպատակ ունեն եկեղեցին ավելի մոտեցնել իր առաքելությանը՝ ծառայել մարգինալացվածներին։
Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսի ժառանգությունը
Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսի պապությունը նշանավորվեց թե՛ մեծ ձեռքբերումներով, թե՛ լուրջ մարտահրավերներով։ Չնայած նրա բարեփոխումները ժամանակակից դարձրին եկեղեցու որոշ ասպեկտներ, դրանք նաև բացահայտեցին խորքային բաժանումները։ Նրա առաջնորդության ընթացքում ավանդույթի և առաջընթացի միջև հավասարակշռությունը շարունակում է մնալ նրա գործունեության հիմնական թեման։