Քաղաքագետ Սարո Սարոյանը Facebook-ի իր էջում գրառում է արել, որում ասվում է.
«Թշնամին Տավուշի մարզից հողեր չի կարող գրավել պատերազմի միջոցով: Նախկինում պատերազմի վտանգ երբեք առկախված չի եղել հայ-ադրբեջանական շփման գծի Տավուշի ուղղության վրա, քանի որ Նոյեմբերյանից մինչեւ Ճամբարակ ձգվող պաշտպանական գիծը 30 տարվա պատմություն ունի եւ մշտապես կատարելագործվել ու ամրացվել է: Պատերազմի վտանգ չի կարող լինել նաեւ այսօր: Արտաքին քաղաքական որեւէ նախադրյալ չկա դրա համար: Ռուսաստանը, Թուրքիան եւ Իսրայելը խրվել են ռազմաքաղաքական լրջագույն խնդիրների մեջ ու չեն կարող առավել մեծ ուշադրության արժանացնել Ադրբեջանին: Չկա նաեւ Ադրբեջանի կողմից ինքնուրույն ռազմական ճանապարհով խնդրի լուծման հնարավորություն: Տավուշի բարձրադիր ռելիեֆից ելնելով՝ թշնամու տեղաշարժերը գտնվում են մեր զինված ուժերի մշտադիտարկման տակ:
Թշնամին Տավուշի մարզից հողեր կարող է վերցնել երկու ճանապարհով: Առաջին ճանապարհն այն է, որ հայերը պատերազմից խուսափելու կամ այդ հողերն ադրբեջանական համարելու հիմնավորմամբ, խաղաղ, լուռ ու կամավորապես հանձնեն դրանք թշնամուն: Դրա համար ամեն օր մեր ժողովրդի շրջանում տարբեր մեթոդներով ու միջոցներով վախ է սերմանվում, այդ թվում՝ նիկոլական վարչակազմի կողմից: Երկրորդ ճանապարհն այն է, որ ռազմական մի փոքր բախման միջոցով ստեղծվի պատերազմի վերսկսման իմիտացիա, որն օգտագործելով՝ Ալիեւի պահանջները կատարող նիկոլական վարչակազմը Հայաստանի ներսում ստանա դիմադրության օջախները չեզոքացնելու հնարավորություն: Այն է՝ դիմադրող մարդկանց մեղադրելով պատերազմ հրահրելու կամ սահմանային գոտում արտակարգ դրության ռեժիմը խախտելու մեջ՝ չեզոքացնի այդ մարդկանց եւ դրա հետ մեկտեղ հնարավորություն ստանա զորքի ետքաշում իրականացնել ավելի անբարենպաստ դիրքեր:
Քանի կա հանրային մեծ դիմադրություն եւ կան Ոսկեպարի ու մյուս գյուղերի ըմբոստ բնակիչները, Տավուշի մարզից ոչ մի մետր հող թշնամին չի կարող վերցնել: Նիկոլական վարչակազմի համար հիմնական անլուծելի խնդիրն այն է, որ այն չի կարող արգելել մեր զորքին պաշտպանել գյուղացիներին, երբ գյուղացիները որոշեն զինված դիմադրություն ցույց տալ իրենց գյուղի տակ կանգնող ասկյարներին: Կրակելն արգելող որեւէ հրաման չի կատարի զորքը, եթե գյուղացիներն իրենց որոշմամբ սկսեն պաշտպանվել թշնամուց: Քանի կան ըմբոստ գյուղացիները, ոչ մի հող չի հանձնվելու թշնամուն: Ոսկեպարցիներն իրենց որոշմամբ կողպել են հողերի հանձման բոլոր ճանապարհները: Մեզանից սպասվում է առավել մեծ աջակցություն ցուցաբերել մեր հարազատներին՝ Ոսկեպարի ու մյուս գյուղերի բնակիչներին»:
