2025 թվականի դեկտեմբերին Ուոտքոմ շրջանը հայտնվեց պատմական ջրհեղեղների կենտրոնում։ Անընդհատ տեղումները և գետերի աննախադեպ բարձրացումը ստիպեցին իշխանություններին տարհանել տասնյակ հազարավոր մարդկանց, հատկապես Նուքսաք և Սքագիթ գետերի մոտ գտնվող համայնքներից։ Տեղական իշխանությունները շտապ արձագանքեցին․ տարհանման հրամաններ տրվեցին, բնակիչներին հորդորեցին հավաքել անհրաժեշտ իրեր և տեղափոխվել ավելի անվտանգ վայրեր։
Համայնքները ցուցաբերեցին միասնություն՝ կամավորները ավազով պարկեր էին լցնում, տեղական եկեղեցիներն ու դպրոցները ժամանակավոր ապաստարան դարձան։ Չնայած ռեսուրսների սղությանը, Կարմիր Խաչը և տեղական կազմակերպությունները գործեցին արագ՝ ապահովելով սնունդ, ջուր և առաջին օգնություն։ Բուժհաստատություններն ու հիվանդանոցները նույնպես պատրաստ էին արտակարգ իրավիճակին, իսկ որոշ հիվանդներ տեղափոխվեցին ավելի ապահով վայրեր։
Բնակիչները կոչ ստացան պատրաստել «արտակարգ պայուսակ»՝ ներառելով սնունդ, ջուր, դեղորայք, կարևոր փաստաթղթեր և անհրաժեշտ իրեր։ Տեղական իշխանությունները տրամադրում էին ավազի և պարկերի անվճար հավաքածուներ։ Այս փորձությունը ցույց տվեց համայնքի տոկունությունն ու համագործակցությունը՝ ընդգծելով, որ ապաքինումը երկարատև և համախմբված աշխատանք է պահանջելու։