Չիչխանի պտուղներն ունեն հաճելի քաղցր և թթու համ, ինչպես նաև յուրահատուկ բուրմունք:
Չիչխանի պտուղները պետք է հավաքել հասունացման շրջանում, երբ դրանք ձեռք են բերում դեղին կամ կարմիր-նարնջագույն գույն։ Հատապտուղ ընտրելիս համոզվեք, որ չիչխանի պտուղները չոր են, կնճռոտված չեն և վառ նարնջագույն գույն ունեն։ Սառեցումը կօգնի պահպանել բույսի օգտակար հատկությունները։ Պատրաստի չոր հատապտուղը լցնում ենք պոլիէթիլենային տոպրակի մեջ և դնում սառնարանում։
Չիչխանը վիտամինների եզակի աղբյուր է։ Նրա պտուղները հարուստ են վիտամիններով՝ A, C, H, PP, E, B1, B2, B3, B6, B9; սպիտակուցներ և դաբաղանյութեր, պեկտիններ, օրգանական թթուներ, ֆիտոնսիդներ: Հատապտուղը պարունակում են նաև միկրո և մակրո տարրեր՝ երկաթ, կալցիում, մագնեզիում, նատրիում, կալիում, ֆոսֆոր։ Չիչխանի կեղևը պարունակում է սերոտոնին` «երջանկության հորմոն»: Եթե չիչխանը համեմատենք, օրինակ, նարնջի և գրեյպֆրուտի հետ, ապա վիտամին C-ի պարունակությամբ այն բազմիցս առաջ է անցել արտասահմանյան այս մրգերից։ Այս հատապտուղի առանձնահատկությունը վիտամինների դիմադրությունն է ջերմային բուժմանը: Նույն նարնջի մեջ կա ֆերմենտ, որը տաքացնելիս կկործանի վիտամին C-ն, իսկ չիչխանը կպահպանի իր բոլոր օգտակար հատկությունները։
Չիչխանի պտուղներից պատրաստում են վիտամինային հյութեր, օշարակներ, ժելե և մուրաբաներ։ Չիչխանից պատրաստում են խյուս, ջեմ, մարմելադ, կոնֆետային միջուկներ։ Հյութն օգտագործվում է գինիների, զովացուցիչ ըմպելիքների, լիկյորների արտադրության և համի համար, թարմ մրգերը սառչելուց հետո որոշ չափով կորցնում են իրենց դառնությունը և օգտագործվում են դոնդողի և թուրմերի պատրաստման համար։ Կոմպոտներին ավելացնում են չիչխանի հատապտուղներ, որոնք օգտագործվում են մարշալու պատրաստման համար։ Չիչխանից պատրաստում են կարագ և պաղպաղակ։ Կարագը հարստացված է չիչխանի հյութով – ստացվում է համեղ և առողջարար:
ԽՈՐՀՈւՐԴ Է ՏՐՎՈւՄ ԿԱՐԴԱԼ
