1988 թվականի դեկտեմբերի 7-ին տեղի ունեցած Սպիտակի երկրաշարժը հայ ժողովրդի պատմության մեջ մնացել է որպես աղետալի ողբերգություն և կարևոր դաս: Մագնիտուդը՝ 6,8-7,2, իսկ էպիկենտրոնը՝ Սպիտակ քաղաքը։ Երկրաշարժի հետևանքով ավերվեց Հայաստանի արդյունաբերական ներուժի 40%-ը, իսկ ավելի քան կես միլիոն մարդ մնաց անօթևան:
Սպիտակի երկրաշարժը բացահայտեց ենթակառուցվածքների, կառավարման և հասարակության խոցելիությունը՝ տեղական և միջազգային մակարդակներում։ Այս աղետը դարձավ շարժիչ ուժ բարեփոխումների համար՝ շինարարական սեյսմիկ նորմերի ներդրման, փրկարար ծառայությունների ստեղծման և բնակչության իրազեկման ուղղությամբ:
Չնայած ողբերգական հետևանքներին, երկրաշարժը ցույց տվեց հայ ժողովրդի համախմբվածությունը և դիմադրողականությունը։ Սառը պատերազմի լարված պայմաններում առաջին անգամ Խորհրդային Միությունը դիմեց ԱՄՆ-ից օգնության, ինչը դարձրեց երկրաշարժը համաշխարհային համագործակցության օրինակ: 113 երկիր օգնություն ուղարկեց՝ փրկարարական սարքավորումներից մինչև բժշկական պարագաներ:
Այսօր, 36 տարի անց, Սպիտակի երկրաշարժը ոչ միայն հիշատակի առիթ է, այլև դաս, որը մեզ հուշում է՝ պետք է պատրաստ լինել ապագայի մարտահրավերներին։ Սեյսմիկ անվտանգության ապահովումը, արտակարգ իրավիճակներին արձագանքելու համակարգերի կատարելագործումը և բնակչության իրազեկումը մեր առաջնահերթ խնդիրներն են։ Այն մեզ հիշեցնում է, որ բնական աղետները կանխել հնարավոր չէ, բայց դրանց հետևանքները հնարավոր է մեղմել ճիշտ պատրաստվածության շնորհիվ:
Այս օրը մեզ հիշեցնում է նաև այն հերոսների մասին, ովքեր իրենց կյանքը նվիրեցին մարդկանց փրկությանը՝ բժիշկներ, փրկարարներ, կամավորներ և շարքային քաղաքացիներ։ Նրանց սխրանքը մեզ ոգեշնչում է՝ շարունակելու ստեղծել դիմացկուն և միասնական հասարակություն։
ԽՈՐՀՈւՐԴ Է ՏՐՎՈւՄ ԿԱՐԴԱԼ
